ساکولنت چیست؟
ساکولنت یا ساکیولنت و در اصطلاح فارسی گیاهان گوشتی به دستهای از گیاهان گفته می شود که قادر به ذخیره آب در اندام های مختلف خود مانند ریشه، برگ و ساقه بوده و به همین دلیل توانایی تحمل گرما و کم آبی های طولانی را دارند. این گیاهان دارای تنوع زیادی بوده و در شکلها و رنگهای مختلف در طبیعت وجود دارند. بافتهای این گیاه برای تطابق با خشکی تغییراتی پیدا کرده است که بتواند آب را در خود ذخیره کند. در واقع آب در برگ های گوشتی یا ضخیم، ساقه و ریشه ذخیره میشود . به وسیله ساختن و ذخیره حداکثر رطوبت موجود در منطقه این گیاهان با محیط منطبق شدهاند و حتی در شرایط خشکی که گرما به قدری است که دیگر گیاهان توانایی رشد در آن را ندارند این گیاهان میتوانند باقی بمانند.
تفاوت ساکولنت و کاکتوس
هر دو گونه گیاهان ساکولنت و کاکتوسها از دسته گیاهان گوشتی و آبدار هستند اما ذکر این نکته ضروری است که کاکتوسها زیر مجموعهای کوچک از ساکولنتها هستند. به عبارت دیگر هر کاکتوسی ساکولنت است ولی هر ساکولنتی کاکتوس نیست !
به طور کلی تفاوت اصلی ساکولنت و کاکتوس در چهار مورد نوع و نحوه قرارگیری تیغها، وجود آروئل (برآمدگی موجود بر سطح کاکتوس که از آن تیغ ها، گل ها و ساقههای جانبی می روید)، شکل گل و وجود یا عدم وجود برگ است. این تفاوتها به شرح زیر میباشد:
همه کاکتوسها دارای آروئل هستند در صورتیکه ساکولنتها فاقد این برآمدگی گیاهی میباشند.
تیغها در کاکتوس در هر آروئل بیشتر از یکی رشد میکند در حالیکه ساکولنتها دارای تیغهای تکی و منظم هستند و بیشتر انواع آن نیز بدون تیغ میباشد.
به طورکلی غالب کاکتوسها به جز چند واریته خاص بدون برگ هستند.
گل های کاکتوس معمولا بزرگ، بسیار پیچیده و چشمگیر می باشند.
نحوه نگهداری ساکولنت
با وجود آنکه این گیاهان بسیار مقاوم هستند و سازگاری بالایی دارند، با این حال با تامین نیازهای گیاه و شرایط محیطی مورد نیاز شما به رشد بهتر و ماندگاری ساکولنت خود کمک شایانی خواهید کرد. شرایط محیط مورد نیاز نگهداری ساکولنت عبارت است از:
خاک: ساکولنتها را در هر خاکی میتوان پرورش داد. البته توجه داشته باشید در خاک این گیاه به هیچ عنوان از خاکبرگ و کوکوپیت استفاده نکنید، چراکه جاذب آب هستند و باعث پوسیده شدن گیاه میشوند، همچنین خاک زهکش مناسب داشته باشد تا از تجمع آب پیشگیری شود.
نور: ساکولنت به نور زیاد نیاز دارد، بنابراین پر نورترین قسمت آپارتمان را به گلدان ساکولنت خود اختصاص دهید. البته دقت کنید از تابش مستقیم نور خورشید برای مدت طولانی به گیاه خودداری کنید.
دما: این گیاهان دمای بالا و پایین را به راحتی تحمل میکنند با این وجود تلاش کنید تا شرایط ثابت دمایی را برای گیاه حفظ نمایید.
آبیاری: نیاز آبی ساکولنتها بسیار کم است. میزان و مقدار آبیاری گیاه به شرایط محیطی و دما بستگی دارد. در محیط آپارتمان دو هفته یکبار آبیاری کافی است و در فصل زمستان که گیاه به خواب میرود ماهی یکبار به آن آب بدهید.
کوددهی: در مورد این گیاه لازم است کوددهی را حداقل تا ۶ ماه اول انجام ندهید. بعد از آن هر ماه یکبار کود بدهید.
نحوه تکثیر ساکولنت
ازیاد بیشتر گونههای ساکولنت بسیار ساده است. به این منظور تعدای از برگهای سالم و قوی ساکولنت رو بچینید و روی خاک گلدان قرار بدهید.
گلدان یا ظرف برگها را در محلی که نور غیر مستقیم دریافت کند و به اصطلاح نیمه سایه باشد قرار دهید، دقت کنید که قلمههای برگ را دور از آفتاب مستقیم نگهداری کنید چرا که نور آفتاب باعث خراب شدن قلمهها میشود. علاوه بر آن لازم است دمای محل نگهداری معتدل باشد. با حفظ رطوبت مورد نیاز برگ از طریق آبپاشی روزانه خاک، در مدت زمان حدودا ۴ هفته برگها ریشه میزنند و پس از گذشت ۶ تا ۷ هفته گیاه جدید قابل دیدن است.
پس از گذشت این زمان گیاه جوان از استقامت کافی برخوردار شده و میتوانید آن را جدا کرده و در گلدان اصلی بکارید.
لازم است پس از انتقال ساکولنت به تدریج گیاه را به نور بیشتر عادت دهید تا ساکولنت شما به صورت علفی رشد نکرده و دراز نشود. روزانه 6 تا 8 ساعت میزان نور لازم برای گیاهان ساکولنت است.
منبع:گیاه ساکولنت چیست؟