مختصر آشنایی بااقلیم و جغرافیای کوهستان و قله گنو :
کوهستان و قله گنو در ادامه سلسله کوههای زاگرس بشمار می آید. این کوهستان در جنوب شرقی رشته زاگرس واقع شده است. در این منطقه پس از کوههای هماگ ۳۲۶۷ متر، کوه سیرو ۲۹۷۲متر، کوه شب ۲۷۳۱ متر، کوه نیان ۲۶۴۲ متر، کوه باز ۲۴۳۷ متر، کوه گنو ششمین کوه مرتفع استان هرمزگان با ارتفاع ۲۳۴۰ متر می باشد. گنو از نظر مکانی درفاصله ۲۰ کیلومتری شمال شهر بندرعباس کمی متمامیل به غرب ( ۵ تا ۱۰ درجه ) بین دهستانهای فین، سیاهو و ایسین واقع شده‌است . و جاده اصلی بندرعباس به سیرجان از شرق و جاده بندرعباس به بندر لنگه از جنوب آن می گذرد.
کوهستان گنو با ابعادی معادل ۳۴ کیلومتر طول و ۵ تا ۱۵ کیلومتر عرض، مساحتی بالغ بر ۳۵۰ کیلومتر مربع را در بر می گیرد.
فاصله مستقیم و هوایی قله گنو تا ساحل بندر شهید باهنر ۳۱۴۰۰ متر است و مسافت راه آسفالت از کنار جاده بندر لنگه تا ایستگاه رادار بالای قله ۳۲۰۰۰ متر ( راه فرعی)
آب و هوای این کوهستان در مقایسه با آب و هوای گرم شهر بندرعباس ، آب و هوایی نسبتاً معتدل و به همین مناسبت نیز از اهمیت زیست محیطی قابل توجهی برخوردار است.
از جمله جلوه های طبیعی و جذاب گردشی این منطقه آب گرم گنو هست. این آبگرم از معروف ترین آب گرم های استان به شمار می آید . آب گرم گنو در فصل پاییز و زمستان پذیرای گردشگران بسياري هست.
منطقهٔ حفاظت شدهٔ گنو، بندرعباس
این منطقهٔ حفاظت‌شده در ۲۹ کیلومترى شمال غربى شهرستان بندرعباس واقع شده است. این کوه در مقایسه با آب و هواى گرم بندرعباس داراى آب و هواى نسبتاً معتدل است و به همین مناسبت از اهمیت خاصى برخوردار مى‌‌باشد. پوشش گیاهى آن بسیار جالب و قابل‌توجه است؛ به طورى که ادارهٔ محیط زیست هرمزگان براى حفظ و حراست از آنها تمام پوشش گیاهى این منطقه را مورد حفاظت و کنترل خود در آورده است.
تنوع پوشش گیاهى این کوه، از دامنه تا قلهٔ کوه، مشتمل بر انواع درختان گرمسیرى، استپ بیابانى، استپ کوهپایه‌‌اى و گونه‌هاى گیاهى نواحى سردسیرى است. در دامنهٔ کوه، ابتدا بوته‌هاى پراکنده‌اى رشد کرده‌اند که انواع خانوادهٔ گندمیان، گون و تک درخت‌هاى مغیر (مغیلان) در میان آنها وجود دارد. بالاتر از دامنه، نوع گیاهان تغییر مى‌کند؛ به طورى که در ارتفاع ۱۸۰۰ مترى، بادام وحشى گونهٔ غالب را تشکيل مى‌دهد؛ در حالى که ديگر گونه‌هاى ياد شده، در ارتفاع ۲۳۰۰ مترى مشاهده مى‌شوند. به علت کاهش دما، درختان سردسيرى نظير کاج، سرو، زيتون وحشى و شمشاد وحشى به صورت انبوه روييده‌اند. انبوهيِ اين درختان در استان هرمزگان تعجب‌آور است. درختان اين ناحيه هرازگاهى در اثر صاعقه در وسعت زيادى آتش مى‌‌گيرند. از گياهان ديگر ارتفاعات گنو، انواع گياهان دارويى است كه مورد توجه محققان و پژوهشگران مى‌باشند.
کوهستان گنو یکی از جالبترین نمونه های معرف رشته کوههای زاگرس بشمار می آید. این کوهستان در جنوب شرقی رشته زاگرس واقع شده است. کوه گنو پس از کوههای هماگ ۳۲۶۷ متر، کوه سیرو ۲۹۷۲متر، کوه شب ۲۷۳۱ متر، کوه نیان ۲۶۴۲ متر، کوه باز ۲۴۳۷ متر، ششمین کوه مرتفع استان هرمزگان می باشد. گنو از نظر مکاني در شمال غربي شهر بندرعباس قرار گرفته است و جاده اصلي بندرعباس به سيرجان از شرق و جاده بندرعباس به بندر لنگه از جنوب آن مي گذرد.
کوهستان گنو با ابعادی معادل ۳۴ کیلومتر طول و ۵ تا ۱۵ کیلومتر عرض، مساحتی بالغ بر ۳۵۰ کیلومتر مربع را در بر می گیرد.
چند راه دستیابی به قله گنو :
• جبهه جنوبی : از طریق جاده بندرعباس به بندر لنگه ( روستای ایسین ، تازیان ) و جاده کوهستانی ایستگاه تلویزیون ( ۳۲ کیلومتر ) – پاسگاه محیط بانی سرحد گنو – چشمه رمر- چشمه سرچربه – سنگ قرار- قله نصیري
• جبهه جنوبی : از طریق جاده بندرعباس به بندر لنگه ( روستای ایسین ، تازیان ) و جاده کوهستانی ایستگاه
تلویزیون ( ۳۲ کیلومتر ) – پاسگاه محیط بانی مرکزی ( واقع در ابتدای جاده ایستگاه ) – آب بند چوبی – مسیل تنگ سیاه – دره تنگ سیاه – چشمه پرکوه – سنگ قرار – قله نصیری
• جبهه جنوبی : از طریق جاده بندرعباس به بندر لنگه ( روستای ایسین ، تازیان ) و جاده کوهستانی ایستگاه
تلویزیون ( ۳۲ کیلومتر) – پاسگاه سر محیط بانی ( واقع در ابتدای جاده ایستگاه ) – آب بند چوبی – مسیل تنگ سیاه – دره تنگ سیاه – چشمه پرکوه – صعود جبهه جنوبی قله قلات سرپهن – عبور از خط الراس مرکزی – قله نصیري
• جبهه شرقی ( یال آبگرم ) : از طریق کیلومتر ۲۵ محور اصلی بندرعباس به سیرجان – آبگرم گنو – چشمه انارون – گردنه کهنوج – روستای کهنوج بالا – قله سرجوتون- جاده آسفالته ایستگاه تلویزیون – در جهت غرب قله های بازگرد – دو برار – زندان زرد – قلات نصیری
• جبهه شمالشرقی ( تنگ باغ ) : از طریق کیلومتر ۳۰ محور اصلی بندرعباس به سیرجان – ۱۲ کیلومتر جاده خاکی در جهت غرب – روستای تنگ باغ – روستای کهنوج بالا – قله سرجوتون – جاده آسفالته ایستگاه تلویزیون – در جهت غرب قله های بازگرد – دو برار – زندان زرد – قلات نصیري
• جبهه غربی ( سلکوه ) : از طریق جاده بندرعباس به بندر لنگه ( روستای ایسین ، تازیان ) – روستای قلات بالا – به موازات ریل قطار – روستای سلکو – چشمه سلکوه – صعود خط الراس غربی ( قلل: سلاورو ، قلات سرپهن ، قلات نصیری )
قلل معروف منطقه : قلات نصیری ۲۳۴۹ متر، استیری ۱۵۴۶ متر، قلات سرپهن ۲۱۷۵ متر، دو برار ۲۲۸۲ متر، بازگرد ۲۲۳۳ متر ، زندان زرد ۲۳۰۹ متر، تاسیسات صدا و سیما ۲۳۳۰ متر، سرجوتون ۲۲۵۴ متر، کهنوج ۱۸۱۳متر، سه سرخ ۱۱۲۲ متر، گودبونی ۱۸۹۵ متر
کانونهای زیستی پیرامون و داخل منطقه حفاظت شده گنو :
• دامنه جنوبی : روستاهای ایسین، هرمودرایسین، پاتل ایسین، دربهو، درگیر، تازیان بالا، تازیان پایین بنوبند پاسنگ، پاتل بنوبند، پس ریغ، بنوبند، پشته مولا ، پاکم، در سوزنگ، چاهنو، مغ کمال، درمغ، قلات بالا، قلات پايين، کنارو، لاور ميشو، پابند، رمر، پرکوه، پهنه گلکو،هوبير، چاهو …
• دامنه غربی : روستاهای تیکوه، سلکوه
• دامنه شرقی : روستاهای تهلو، دزک ، گنو (آبگرم)، انارون
• دامنه شمالی : روستاهای فین ، سیاهو ، سرزه ، رضوان ، تنگ باغ ، کهنوج ، گشتکاران ، پشتنگ ، بندرآگاه جونگان ، گرد گنو ، کلمو ، هومرغ ، هرمودرگنو
پوشش گیاهی و رستنیها :
فلور کوه گنو متجاوز از ۳۶۰ گونه از گیاهان آوندی که معدودی از آنها سرخس ها و بازدانگان و قسمت عمده آنراگیاهان گلدار تشکیل می دهند. همانگونه که معمول مناطق خشک و بیابانی است دو گروه بوته های چوبی و درختچه ها و گیاهان کوتاه عمر یکساله از بیشترین تنوع برخوردارند. بعلت موقعيت بينابيني کوه گنو در بين دو پهنه اصلي ( رويشي صحار سندي و ايرانو توراني ) و بدليل تغييرات ارتفاعي سريع از سطح دريا که بيش از ۲۳۰۰ متر مي رسد و ايجاد ميکروکليماهاي متفاوت در جهات جغرافيايي دره ها و شيب ها، اين منطقه از نظر جغرافياي گياهي ، با ويژگيها و تنوع چشمگيري مواجه شده است.
رستنیهای گنو : پرسیاوش ، سرخس معطر، گون گاوی ، زیره ، آویشن بومادران ، پونه، استبرق ، اورس ،کنار، مسواک ، پرخ ، آکاسیا ، ناترک ، بنه ، بادام کوهی ، رزوک و …
گیاهان انحصاری ایران که در گنو یافت می شوند : بادام وندلبو ، پامچال صخره ای ، مهرخوش
چشمه‌های آب گنو :
آبگرم گنو-انارون- تنگ باغ- کهنوج- پشتنگ- چاهو- هوبیر- پشت بنگرو- رمر- سرچربه- پرکوه- مردو- تنگ سیاه- هو تلخ- خرگو- سلکوه و …
منبع:کوه گنو کجاست؟