• Home
  • برچسب: تالاب

کویر میقان

کویر میقان

کویر میقان

این منطقه یکی از زیباترین جلوه‌های طبیعت استان مرکزی و از زیستگاه‌های مهم و بین‌المللی پرندگان است.

تالاب میقان، آخرین حلقه اکولوژیک حوزه آبریز دشت اراک است که آب‌های سطحی مسیل‌های فصلی را جذب می‌کند و مساحت حوزه دریاچه فصلی آن بسته به ورودی آب بین 100 تا 110 کیلومتر مربع متغیر است.

این تالاب در روزگاران گذشته به نام نمکزار فراهان مشهور بوده است. محیط دریاچه میغان از ۱۶ تا ۲۴ کیلومتر متغیر است و جزیره کوچکى در وسط آن قرار گرفته است که آثار و خرابه‌هاى ساختمانى در آن وجود دارد.

آب دریاچه به قدرى شور است که در هر لیتر آن در تابستان ۵۰ گرم، ‌ در بهار ۳۸ گرم و در زمستان ۲۸ گرم نمک وجود دارد. این دریاچه زیستگاه گروه‌هاى بزرگ پرندگان است و آب و هواى آن در فصل پاییز بسیار مناسب است.

کویر میقان به لحاظ فیزیکی وظیفه تلطیف هوای اراک را بر عهده دارد و روان آبهای این شهر وارد کویر می‌شود.

این تالاب یا دریاچه در منطقه فراهان سفلی قرار دارد، که درفصل بارندگی پرآب است و در فصول خشک به صورت باتلاق و نمک‌زار درمی‌آید که به کویر و دریاچه میقان شهرت دارد.

این محدوده از نظر اقلیمی زمستان‌های معتدل دارد و به جهت همین ویژگی، توقفگاه گروه های جمعیتی پرندگان مهاجر است که در دسته‌های کوچک و بزرگ و با شکلی زیبا در فراز و فرود های خود تابلوهای چشم نوازی از طبیعت بکر و زیبایی ها را فراروی هر بیننده ای قرار می‌دهند.

در فصل بهار تالاب میقان به عنوان یکی از زیستگاه‌های اصلی پرندگان مهاجری که در پائیز با عبور از این منطقه از نواحی سردسیر سیبری به سمت مناطق گرمسیر جنوبی و افریقا پرگشوه بودند و اینک در راه بازگشت به موطن اصلی در این تالاب اسکان موقت دارند.

دریاچه تالاب میقان در قلب کویری واقع شده که طی سال های اخیر با تلاش‌های منابع طبیعی به تفرجگاهی سرسبز تبدیل شده که با احداث برج مراقبت کویری در دل آن شرایط مناسبی برای بازدید این منطقه مهیا شده است.

غنای خاک کویر میقان اراک از ماده ارزشمند سولفات سدیم از این ناحیه به عنوان بزرگترین ذخیره گاه معدنی ماده مذکور در خاورمیانه تبدیل کرده است و تزئینات سفیدی که از نمک و سولفات سدیم در حاشیه کویری تالاب ایجاد شده مناظری دیدنی را برای گردشگران ایجاد کرده است.

در بیش از 147 مترمربع از کویر، معدن سولفات سدیم با 47 میلیون تن ذخیره آرمیده است و واحدهایی مشغول برداشت از این معادن هستند.
بیش از 60 درصد پرندگان استان و 16 درصد پرندگان کشور در این تالاب کشوری زیست می‌کنند و برخی از گونه‌های پرندگان مهاجر و بومی این منطقه نادر و ارزشمند بوده و حضور پر تعداد آن‌ها در فصل مهاجرت موجب می‌شود که گروه‌های گردشگری متعددی برای پرنده نگری به این خطه سفر کنند.

وجود برخی وحوش مانند گرگ و روباه، مار، پرندگانی چون عقاب و برخی نمونه های نادر لابه لای شاخ و برگ های سبز قره داغ و آترپلیکس جلوه ای دیدنی به منطقه کویری این تالاب داده است.

درنا، مرغابی سانان، فلامینگو ها، خروس کولی و انواع پرندگان دیگر با حضور خود در طبیعت بکر تالاب میقان انسان را شگفت زده و به دیدن هر چه بیشتر وا می دارد.

این تالاب توسط اداره کل حفاظت محیط زیست استان مرکزی به منطقه شکار ممنوع تبدیل شده است. تالاب میقان اراک سالانه پذیرای بیش از 12 هزار قطعه پرنده مهاجر از سیبری است و از سوی دیگر تالابی در یک محیط کویری است که این خصوصیت یک ویژگی منحصر بفرد و جالب است.

بر اساس استانداردهای جهانی تالاب ها، هر تالاب که یک درصد از یک گونه پرنده را در خود پذیرا باشد در مختصات جهانی و بین‌المللی قرار می‌گیرد و تالاب میقان اراک در کنار تالاب گاوخونی اصفهان تنها پذیرای پرندگان مهاجر در مرکز کشور به منظور زمستان گذرانی محسوب می‌شوند.

خاک این منطقه از مارن و رس بوده و در هوای مرطوب و بارانی نرم می‌شود. هنگامی که رطوبت هوا کم می‌گردد قدرت تبخیر آب افزایش می‌یابد.

در تالاب به علت شوری آب، گنبدها و طبقات نمکی شکل می‌گیرد. این طبقات و لایه‌های نمکی تمامی سطح دریاچه را پوشانده است و از فاصله دور سفید و برفی جلوه می‌کند.

منبع:کویر میقان

کویر میقان

دریاچه صورتی چابهار

از جاذبه های شگرف چابهار میتوان به تالاب لیپار اشاره نمود. تنگه ای که در دره ای مشرف به کوه قرار دارد. آب دریای عمان در این تالاب به صورت ایستا شده است و مکانی مناسب برای زندگی گیاهان و جانوران به وجود آورده است.

دریاچه صورتی چابهار

تالاب در مسیر جاده ی ساحلی چابهار به گواتر در ساحل دریای عمان قرار دارد. برای مشاهده ی پدیده ای نادر با نام جذر و مد قرمز به چابهار سفر کنید. بهترین مکان برای بازدید از این پدیده ی نادر تالاب لیپار یا همان دریاچه صورتی است. نام گذاری این دریاچه به نام دریاچه صورتی از آن جهت است که به علت وجود پلانکتون های گیاهی زیاد در این منطقه و غنی بودن آب منطقه از مواد آلی و معدنی که از طریق رودخانه ها خورهای متصل به خلیج به این حوزه هدایت می‌شوند، باعث افزایش زیاد تولید بیولوژیكی در بعضی از فصول سال خواهد شد؛ به طوری كه این عوامل به همراه جریانات دریایی حاصل از طوفان‌های مونسون كه از ویژگی‌های منحصربهفرد حوزه اقیانوسی دریای عمان است، موجب افزایش بیش از حد تعداد پلانكتون‌های گیاهی در ماه‌های بعد از فصل مونسون (از اواسط خرداد تا اواسط شهریور ) می‌شود؛ این تعداد در آذرماه به حداكثر میزان خود می‌رسد. کشند سرخ یک نام عمومی است و به تغییر رنگ آب حاصل از شکوفایی و تجمع میکروارگانیسم اطلاق می شود. عبارت کشند در واقع همان جزر و مد و بالا و پایین رفتن سطح آب در دریاها است که در نتیجه جاذبه ماه و خورشید بر سطح کره زمین بوجود آمده و در فواصل زمانی مشخص روی می دهد. پلانکتون ها فاقد قدرت شنای آزاد بوده و با جریانات دریایی از جمله جزر و مد در دریا جابجا می شوند و علت قرارگیری عبارت کشند در ابتدای نام این پدیده موید انتقال جمعیت پلانکونی ایجاد کننده شکوفایی جلبکی توسط جزر و مد است.

از آنجاییکه عامل بوجود آورنده این پدیده یعنی فیتوپلانکتونها دارای رنگدانه هایی با رنگ های مختلف از جمله سبز، آبی، زرد، قهوه ای و قرمز هستند لذا این پدیده به رنگهای متنوعی دیده می شود اما از آنجایی که رنگ قرمز یا سرخ متداول تر است این پدیده را با صفت سرخ می شناسند. کنار این تالاب دشتار قرار دارد که اهالی منطقه به آن عروس نیز می‌گویند. دشتار در زبان بلوچی به دختران جوانی گفته می‌شود که هنوز ازدواج نکرده‌اند.

دلیل این نامگذاری، زیبایی منطقه و درختان سرسبز آن است. این تالاب بنا به پیشنهاد آقای دادکریم شیخ زاده که خود بومی محل و از روستای دمبدف است. و با کمک اهالی و بودجه شخصی و حمایت وزارت نیرو با در اختیار گذاشتن دستگاههای کشاورزی توانست در سال 1362 خورشیدی برابر با 1981 این تالاب را احداث کند. و این تالاب در اوایل احداث و بارندگی خوبی که در محل آن داشت توانست مدت مدیدی منطقه را سبز و پرندگان مهاجر و غیربومی را به این تالاب بکشاند. و بعلت اینکه منطقه چندین سال است خشک و بارندگی کافی نداشته این تالاب هر ساله بشکل خاصی در می اید. ولی اصالت اولیه که همان جمع آوری آبهای سطحی که در زمان بارندگی جاری میشود را داراست. و نیز بی توجه ای مقامات و مسئولین دولتی و اهمیت ندادن به این تالاب در جوار آن به ساخت و ساز پرداخته اند. و هر زمان این تالاب بر اثر بارندگی شکلی خاص بخود می گیرد. که این تالاب باعث میشود نیروگاه گازی که سال 1388 احداث کرده اند در محل آبگیر تالاب قرار گیرد که فوراً مسئولین برای اینکه بفکر تالاب باشند می روند آب تالاب را بوسیله بریدن تاج (هم اکنون 2 عدد لوله 50 اینچی گذاشته اند) باز کنند و آب آن را ظرف مدت کمتر از یک ماه به دریا بریزند. که اینگونه کار نتیجه ای جز از بین بردن محیطی سبز و فرار پرندگان و جانوارانی که حق زندگی در این محل را دارند. از بین میبرد.
تاكنون ۹۳ گونه پلانكتون گیاهی، ۳۱ گروه پلانكتون جانوری، ۶۴ گونه از انواع نرم‌تنان، ۸۵ گونه انواع ماهی، ۲۴ گونه از سخت پوستان، ۱۴ گونه مایوبنتوز و ۴۶ گونه مختلف از جلبک‌ها در آن شناسایی شده‌اند.

منبع:دریاچه صورتی چابهار

دریاچه صورتی چابهار