• Home
  • برچسب: درمان

درمان کولیک نوزاد

علل و درمان کولیک در نوزادان

درمان کولیک نوزاد

در مناطقی از جهان که در آن H. پیلوری و عوارض آن شایع است، پزشکان افراد سالم را نیز مورد غربالگری قرار می دهند. در مورد سودمندی شروع درمان قبل از بروز علائم عفونت، بین پزشکان اختلاف نظر وجود دارد.

اگر شما در مورد عفونت هلیکوباکتر پیلوری نگران هستید و یا فکر می کنید که در معرض خطر سرطان معده قرار دارید، حتماً با پزشک خود مشورت کنید. در این شرایط با موافقت و تصمیم یکدیگر می توانید از غربالگری H. پیلوری بهره مند شوید.

کولیک یک حالت خسته کننده است که با دوره های قابل پیش بینی کننده از ناراحتی های آزار دهنده در کودک سالم و خوب تغذیه شده مشخص می شود. کودک هایی که دچار دردهای کولیکی هستند بیشتر از 3 ساعت در روز و سه روز در هفته و یا حتی بیشتر گریه می کنند. بنظر می رسد برای تسکین کودک در این حالات، هیچ اقدامی اثر ندارد.

کولیک هم برای کودک و هم برای مادر اذیت کننده است. اما نگران نباشید، چرا که عمر کولیک نسبتاً کوتاه است. طی چند هفته یا چند ماه، کولیک از بین رفته و شما اولین چالش بزرگ را پشت سر خواهید گذاشت.

نشانه ها

سر و صدا و گریه کردن برای نوزادان امری طبیعی است و کودک بهانه گیر الزاماً مبتلا به کولیک نیست. در سایر کودکان سالم و خوب تغذیه شده، نشانه های کولیک عبارتست از:

• دوره های قابل پیش بینی گریه. کودکی که کولیک دارد معمولاً در ساعات معینی در روز گریه می کنند که معمولاً در بعد از ظهر و غروب هاست. دوره های کولیک ممکن است از چند دقیقه تا حدود سه ساعت یا بیشتر به طول بیانجامد. کودک در دوره های درد کولیکی دچار حرکات روده ای و دفع گاز در اواخر دوره می شود.

• گریه شدید و تسکین ناپذیر. دردهای کولیکی شدید بوده و به نظر سخت می آید. ممکن است صورت کودک قرمز شود و آرام کردن وی اگر غیر ممکن نباشد، بسیار سخت است.

• گریه هایی که بدون هیچ دلیل واضحی رخ می دهند. گریه کردن برای کودکان نرمال است. اما گریه کردن معمولاً به این معنی است که کودک به چیزی مثل غذا و یا تعویض پوشک نیاز دارد. گریه های مرتبط با دردهای کولیکی بدون هیچ دلیل مشخصی رخ می دهند.

• تغییر وضعیت. گرد کردن پاها رو به بالا، گره کردن مشت ها و سفت کردن عضلات شکم در دوره های کولیک شایع است.

کولیک بسیار شایع است. معمولاً چند هفته پس از تولد آغاز شده و تا 3 ماهگی بهبود می یابد. در سن 4 تا 5 ماهگی، اکثر کودکان مبتلا به کولیک بهتر می شوند.

علت

علت کولیک نامشخص است. محققین دریافته اند که برخی موارد از جمله آلرژی ها، عدم تحمل لاکتوز، تغییر باکتری های نرمال سیستم گوارشی، سیستم گوارشی نارس، والدین مضطرب و تفاوت در روند تغذیه یا آرام سازی کودک می تواند در ایجاد کولیک نقش داشته باشد. با این حال هنوز مشخص نیست که چرا برخی کودکان کولیک دارند و برخی ندارند.

عوامل خطر

کودکانی که مادر آنها در طول بارداری یا پس از زایمان سیگار می کشد، در معرض خطر بالاتری برای دردهای کولیکی هستند.

تئوری های بسیاری در خصوص آنچه کودک را مستعد کولیک می کند وجود دارد اما هیچ کدام به اثبات نرسیده اند، از جمله:

• کولیک در اغلب کودکان اول و یا کودکان تغذیه شده با فرمولا دیده نمی شود.
• رژیم مادر شیرده اثری بر تحریک کولیک ندارد.
• تعداد مشابهی از پسران و دختران، بدون توجه به مرتبه تولد یا نحوه تغذیه آنها به کولیک مبتلا می شوند.

عوارض کولیک

• اگرچه کولیک کودک برای کل خانواده مشکل ساز است اما به نظر می رسد عواقب ماندگار خاصی نداشته باشد. رشد و تکامل کودکان مبتلا به کولیک نرمال است.

آمادگی برای ویزیت پزشک

زمانی که کودک را نزد پزشک می برید، بهتر است از قبل برای این جلسه آماده شوید. در اینجا اطلاعاتی جهت کمک به آمادگی برای حضور در این جلسه و آنچه می توانید از پزشک انتظار داشته باشید، آورده شده است.

آنچه می توانید انجام دهید:

برای آمادگی حضور در جلسه ملاقات با پزشک می توانید:

• دوره های گریه کودک خود را پیگیری نمایید. شامل زمان و چگونگی رخداد، مدت زمانی که گریه طول می کشد، و هر گونه مشاهده ای درخصوص رفتارهای کودک در قبل، حین و بعد گریه کردن.

• تمام اقداماتی که برای آرام کردن کودک انجام داده اید و نیز نتایج این اقدامات را یادداشت نمایید.

• رژیم کودک، برنامه تغذیه ای وی و کاهش یا افزایش وزن کودک را یادداشت کنید.

• تمام سؤالاتی که قرار است از متخصص اطفال بپرسید را یادداشت نمایید.

تهیه کردن لیست سؤالاتی را که می خواهید بپرسید به شما کمک می کند زمان بیشتری داشته باشد. برخی از سؤالات در مورد کولیک عبارتست از:

• آیا کودک من مبتلا به کولیک است و یا گریه های او دلیل دیگری دارد؟
• کولیک چه اثراتی بر رشد و تکامل کودک دارد؟
• آیا درمان مؤثری برای کولیک وجود دارد؟
• من و خانواده چگونه می توانیم بر این دوره های گریه غلبه کنیم؟
• آیا بروشور و یا برگه دیگری وجود دارد که با خود ببرم؟ کدام وب سایت ها را پیشنهاد می کنید؟

علاوه بر این سؤالات که پیش از جلسه ملاقات آماده کرده اید، سایر سؤالاتی که حین جلسه در ذهن شما ایجاد می شود را نیز بپرسید.

آنچه از پزشک انتظار می رود:

احتمالاً متخصص اطفال از شما چند سؤال می پرسد، از جمله:

• آیا می توانید دوره های معمول گریه کردن را توضیح دهید؟ چه زمانی رخ می دهد؟ چقدر طول می کشد؟ صدای گریه کودک شما چگونه است؟
• چه اقداماتی برای آرام کردن کودک انجام می دهید؟ نتیجه این اقدامات چگونه است؟
• آیا کودک با خوردن مشکل دارد؟
• چه چیزهایی به کودک خود می خورانید و چند وقت یکبار وی را تغذیه می کنید؟
• مدفوع کودک شما چگونه و چند وقت یکبار است؟
• آیا تا کنون کودک شما در زمان گریه دچار مشکلات تنفسی شده است؟
• چگونه با گریه های کودک مقابله می کنید؟ سایر اعضای خانواده چطور؟

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر گریه کودک ناشی از افتادن، جراحت یا بیماری باشد نیازمند اقدامات سریع پزشکی است.
با متخصص اطفال تماس بگیرید، اگر:

• در هنگام گریه کردن، پوست یا لبهای کودک کبود شده باشد.

• نگران گریه های کودک خود هستید به ویژه اگر تغییری در خوراک، خواب و رفتار وی احساس می کنید.

با بررسی روزانه زمان گریه کردن و مدت آن می توانید به متخصص اطفال کودک کمک نمایید. همچنین ثبت الگوی خواب و خوراک کودک کمک کننده است.

آزمایش های تشخیصی

• متخصص اطفال معاینات بالینی را برای علل ممکن استرس از جمله فشار دادن روده (انسداد روده) انجام می دهد. اگر کودک شما از سایر جنبه ها سالم باشد، ممکن است کولیک در کودک شما تشخیص داده شود.

• تست های آزمایشگاهی، اشعه ایکس و سایر تست های تشخیصی معمولاً مورد نیاز نیست اما در علل نامشخص، این تست ها به رد سایر علل کمک می کند.

درمان دارویی کولیک

کولیک معمولاً تا سه ماهگی خود به خود بهبود می یابد. متأسفانه، هیچ درمان تأیید شده ای که به تمام نوزادان کمک کند وجود ندارد. درمان هایی که مورد آزمایش قرار گرفته اند، عبارتند از:

• داروهای ضدنفخ. داروهای ضد نفخ، بدون نیاز به نسخه از جمله سیمتیکون احتمالاً اثر تسکینی زیادی بر علائم کودکان ندارد. این داروها بجز برای کودکانی که داروهای تیروئیدی مصرف می کنند، عموماً ایمن هستند.

• پروبیوتیک ها. پروبیوتیک ها موادی هستند که به حفظ تعادل طبیعی باکتری های مفید در دستگاه گوارش کمک می کنند. از آنجایی که کودکان دارای کولیک ممکن است عدم تعادل در باکتری های مفید داشته باشند، محققین سعی در جایگزینی برخی از این پروبیوتیک ها در مطالعات دارند. یکی از باکتری ها بنام لاکتوباسیلوس روتری به طور چشمگیری علائم کولیک را بهبود می بخشد اما نتایج مطالعات ضد و نقیض است. برخی مطالعات فواید و اثرات مثبتی نشان داده اند در حالیکه سایر مطالعات نتیجه ای نداشتند. بطور کلی شواهد کافی برای توصیه استفاده از پروبیوتیک ها برای درمان کولیک توسط متخصصین وجود ندارد.

پیش از خوراندن هر گونه دارو برای درمان کولیک با متخصص اطفال صحبت کنید.

درمان های خانگی و سبک زندگی

ممکن است متخصص اطفال قادر به درمان کولیک یا بهبود سریع تر آن نباشد، اما راه های بسیاری برای آرام کردن نوزاد وجود دارد.

نکاتی برای تغذیه کودک

اگر احساس می کنید کودک شما گرسنه است، برای تسکین و آرام کردن وی را شیر دهید. سایر استراتژی های تغذیه نیز می تواند کمک کننده باشد:

• در هنگام شیر خوردن، کودک را تا حد ممکن صاف نگه دارید. گاهی شیردهی را متوقف کرده و آروغ کودک را بگیرید. گاهی تغذیه کوتاه تر و با دفعات بیشتر کمک کننده است. اگر به کودکتان شیر می دهید، بهتر است اجازه دهید ابتدا کودک از یک پستان تغذیه کرده و پس از خالی شدن آن، از پستان دیگر کودک را تغذیه نمایید. این امر سبب می شود کودک از شیر آخر غنی و پرچربی که بالقوه سبب سیری بیشتری نسبت به شیر ابتدایی آبکی و سبک تر در ابتدای شیردهی می گردد، تغذیه شود.

• اگر شیرده هستید، به تغییرات رژیم خود توجه کنید. رژیم مادر شیرده احتمالاً نقشی در علائم کولیک نوزاد ندارد. با این حال، در خانواده هایی که سابقه آلرژی دارند، حذف آلرژن ها از رژیم غذایی مادر می تواند از غذاهای آلرژن ناشناخته برای کودک پرده بردارد. اگر به کودک خود شیر می دهید، ممکن است متخصص اطفال پیشنهاد کند، غذاهایی که به احتمال بیشتری آلرژی زایی دارند از جمله لبنیات، بادام زمینی، آجیل درختی، گندم، سویا، ماهی را به مدت دو هفته حذف نمایید تا پزشک بهبود علائم را پیگیری نماید. با این حال، پیش از تغییر رژیم غذایی ابتدا با متخصص اطفال کودکتان مشورت نمایید.

• فرمولای نوزادتان را تغییر دهید. همانند شیر مادر، فرمولا نیز احتمالاً عاملی برای علائم کولیک نیست. اما تغییر فرمولا به نوع فرمولای نوزادی هیدرولیزات می تواند مؤثر واقع شود اگر کودک به شیر گاو آلرژی و یا عدم تحمل به شیر داشته باشد. پروتئین های شیر کامل در این فرمولاها تجزیه شده اند که هضم آنها را راحت تر می کند. اگر آلرژی یا عدم تحمل مسئول علائم کودک شود، دو روز بعد از تغییر فرمولا پاسخ کودک مشخص می شود. اگر بهبودی حاصل نشد، همان فرمولای اولیه را استفاده نمایید چون فرمولای هیدرولیزات گران تر از فرمولای استاندارد است.

• تغییر شیشه. تنوع گسترده ای از شیشه و سرپستانک وجود دارد. سعی کنید از انواع مختلف شیشه و سرپستانک استفاده کنید تا بهترین نوع آن را برای کمک به تسکین علائم نوزاد بیابید. شیشه هایی که یکبار مصرف هستند و کیسه های قابل جمع شدن می توانند مقدار هوای بلعیده شده را در کودک کاهش دهند.

راه هایی برای تسکین دادن نوزاد

برای تسکین دادن گریه کودک، می توانید:

• از پستانک استفاده کنید. مکیدن برای بسیاری از کودکان، آرام بخش است. حتی اگر به کودک خود شیر داده اید باز هم می توانید برای آرام کردن کودک از پستانک استفاده نمایید.

• کودک را بغل کنید. بغل کردن به برخی از کودکان کمک می کند. برخی کودکان زمانی که در آغوش گرفته می شوند و در ملحفه سبک پیچانده می شوند، آرام می گیرند. برای اینکه به خود استراحتی داده باشید، می توانید از تاب یا سایر حامل های کودک استفاده نمایید. نگران لوس شدن کودک خود با زیادی در آغوش گرفتن وی نباشید.

• کودک را در حرکت نگه دارید. کودک را در آغوش یا تاب به آرامی تکان دهید. در خصوص انتخاب تاب مناسب برای سن کودک دقت نمایید. کودک را روی پاهای خود بخوابانید و پاهای خود را به آرامی تکان دهید. با کودک خود راه بروید یا او را در ماشین گذاشته و بیرون ببرید. از صندلی های تکانه ای برای نوزاد خود استفاده کنید.

• برای کودک خود آواز بخوانید. تون صدای آرام می تواند به کودک آرامش ببخشد. حتی اگر لالایی گفتن نیز گریه کودک را متوقف نکرد، می تواند شما را آرام کند. موسیقی های ضبط شده نیز کمک کننده هستند.

• صداهای زمینه را بلند کنید. برخی کودکان زمانی که صدای زمینه ای یکنواختی را می شنوند، کمتر گریه می کنند. زمانی که کودک را بغل کرده یا تکان می دهید صدای ممتد شبیه «هیش» بگویید. هود آشپزخانه یا فن حمام را روشن کنید، یا یک سی دی یا نوار از صداهای محیط مثل امواج اقیانوس، باران یا آبشار و یا ضربان قلب انسان بگذارید. گاهی صدای تیک تیک ساعت هم کمک کننده است.

• از گرما یا لمس ملایم استفاده کنید. کودک را به حمام آب گرم ببرید. به آرامی شکم کودک را ماساژ دهید.

• کودک را به حال خویش بگذارید. اگر هیچ اقدامی کمک کننده نبود، کودک را به مدت 10 دقیقه در گهواره قرار دهید.

زمانی که هیچ چیزی به ذهنتان نمی رسد

گاهی به هیچ روشی قادر به آرام کردن گریه کودک خود نیستید. آنچه در یک روز کودک را آرام می کند ممکن است در روز دیگری وی را خشمگین سازد. اگر اعصابتان بهم ریخت، بیاد داشته باشید:

• هیچ گاه کودک را بطور شدید تکان ندهید. اگر از گریه های کودک خود خسته شدید، کودک را به یک فرد بزرگسال قابل اعتماد دیگری بسپارید. اگر با کودک تنها هستید، او را در مکان امنی مانند اتاقش قرار دهید.

• شخص دیگری از کودک مراقبت کند تا شما استراحت کنید. گوش کردن به صدای گریه کودک به مدت طولانی استرس زاست لذا زمانی برای استراحت خود قرار دهید. از قبل زمانی را برای شخص دیگری که قرار است از کودک مراقبت کند، تعیین کنید و چند لحظه ای را برای خودتان وقت بگذارید.

پزشکی جایگزین

برخی والدین گزارش کرده اند که گریه کودکانشان با این قبیل کارها آرام می شود:

• چای های گیاهی
• درمان های گیاهی مثل روغن رازیانه
• درمان های هومئوپاتی
• آب قند
• مخلوط آب و گیاهان دارویی
• ماساژ درمانی
• کایروپرکیتک یا کاردرمانی
• طب سوزنی

اما، هیچ درمان جایگزینی برای درمان کولیک تأیید نشده است. حتی برخی درمان ها می توانند خطرناک باشند.

محصولات گیاهی و مکمل ها در همان مسیر اثر دارو، تنظیم نمی شوند. این مواد حاوی مقادیر متفاوتی از ترکیبات مختلف هستند و یا اینکه آلودگی دارند.

برخی درمان های هومئوپاتی حاوی مقادیر کمی از مواد بالقوه سمی اند. حتی برخی که به نظر بی خطر هستند، مثل آب قند، در صورتی که در روند صحیح تغذیه کودک اختلال ایجاد کنند، می توانند مشکلاتی بوجود آورند.

پیش از امتحان کردن درمان های جایگزین با متخصص اطفال خود برای یافتن راه بی خطر و ایمن مشورت نمایید.

پیشگیری

مراقبت از کودک مبتلا به کولیک حتی برای والدین با تجربه، می تواند خسته کننده و استرس زا باشد. بیاد داشته باشید باید از خودتان نیز مراقبت کنید. این پیشنهادات می تواند کمک کننده باشد:

• استراحت کنید. زمانی که هر آنچه می توانید انجام دادید، از همسر یا شخص دیگری بخواهید تا از کودک مراقبت کند. از افرادی مثل دوستان یا همسایه ها که داوطلب نگهداری از کودک هستند، کمک بگیرید. حتی اختصاص یک ساعت زمان برای خودتان هم می تواند به شما نیروی تازه ببخشد.

• احساسات خود را بیان کنید. احساس ناتوانی، ناامیدی، گناه یا عصبانیت در این زمان برای والدین طبیعی است. با همسر یا یک شنونده خوب دیگر صحبت کنید.

• مثبت بیاندیشید. موفقیت خود را به عنوان والد با میزان گریه کودک نسنجید. کولیک نتیجه عملکرد ضعیف والدین نیست.

• از خودتان نیز مراقبت کنید. غذاهای سالم بخورید. زمانی را برای ورزش کردن مثل پیاده روی اختصاص دهید. اگر می توانید زمانی را که کودک خواب است، بخوابید. از مصرف دارو و الکل پرهیز نمایید.

• بیاد داشته باشید این امر موقتی است. دوره های کولیک معمولاً در سه ماهگی بهبود می یابد. بهتر است محدودیت های خود را بشناسید. اگر گریه کودک سبب می شود کنترل خود را از دست بدهید، وی را در مکانی امن مانند گهواره اش قرار داده و به اتاق دیگری بروید. اگر ضروری است با پزشک، سرویس مداخلات ضروری محلی یا سرویس سلامت روان، تماس گرفته تا برای حمایت های بیشتر به شما کمک کنند.

این پیشنهادات نه تنها برای والدین بلکه برای تمام افرادی که از کودک نگهداری می کنند بکار می آید.

منبع:درمان کولیک نوزاد

درمان کولیک نوزاد

درمان میوم رحم

حقایقی در خصوص فیبروم ها

درمان میوم رحم

فیبروم رشد غیر طبیعی است که در رحم زن ایجاد می شود. گاهی اوقات این تومورها کاملا بزرگ میشوند و باعث درد شدید شکم و پریودی های شدید میشوند. در موارد دیگر، آنها علائم و نشانه ای ایجاد نمی کنند. تومورها معمولا خوش خیم یا غیرسرطانی هستند. علت فیبروم ناشناخته است. فیبروم با نام های زیر نیز شناخته می شوند:

لیومیوم
میوما
میومای رحمی
فیبرومها
طبق گفته موسسه ملی بهداشت (NIH)، حدود 80 درصد خانم ها تا سن 50 سالگی دچار این مشکل می شوند. با این حال، اکثر خانم ها علائم زیادی ندارند و ممکن است اصلا متوجه فیبروم نشوند.

– فیبروم ها بر 30 درصد از زنان 35 ساله و 20 تا 80 درصد از زنان 50 ساله تأثیر می گذارند.

– این تومورها معمولا بین 16 تا 50 سال (سنین باروری) رشد می کنند. در این سال ها مقدار استروژن بالاتر است.

– هنگامی که فیبروئید رشد می کند، می تواند تا بعد از یائسگی رشد کند. همانطور که سطح استروژن کاهش می یابد، فیبروئید کوچک می شود.

– داشتن اضافه وزن یا چاقی به طور قابل توجه این خطر را افزایش می دهد.

فیبروم ها در سال های باروری رایج هستند.
به همین دلیل است که شکل آنها مشخص نیست، اما زمانی که مقدار استروژن بالاتر باشد، این تومورها رشد می کنند.
اکثر افراد علائمی مشاهده نمی کنند، علائم شامل کمردرد، یبوست (برای درمان یبوست چه بخوریم) و خونریزی بیش از حد واژن است که منجر به کم خونی (علائم و درمان کم خونی) می شوند.
عوارض تومورها نادر هستند اما می توانند جدی باشند.
انواع فیبروم
انواع مختلف فیبروم
نوع فیبروم بستگی به محل آن داخل رحم یا روی رحم دارد.

1- فیبروم های داخلی
فیبروم های داخلی شایع ترین نوع فیبروم هستند. این نوع فیبروم در داخل دیواره عضلانی رحم ظاهر می شود. فیبروم داخلی ممکن است بزرگ شود و رحم را بکشد.

2- فیبروم های ساب سروزال
فیبروم های ساب سروزال در خارج از رحم ایجاد می شود. آنها به قدری بزرگ می شوند که باعث بزرگ شدن یک طرف رحم می شوند.

3- فیبروم های پایه دار
تومورهای ساب سروزال می تواند ساقه، پایه بلند و باریک که از تومور پشتیبانی می کند، ایجاد کند. هنگامی که فیبروم به این صورت باشد به فیبروم پایه دار شناخته می شوند.

4- فیبروم های ساب موکوزال
این نوع تومورها در لایه عضله میانی یا میومورتیوم رحم ایجاد می شود. تومورهای ساب موکوزال مانند انواع دیگر شایع نیستند

علائم فیبروم یا میوم چیست؟
از هر 3 زن مبتلا به فیبروم یک نفر علائم را تجربه می کند. این علائم عبارتند از:

کم خونی، نتیجه پریودی سنگین
درد پشت یا درد پا
یبوست (بخوانید: یبوست را در 6 حرکت درمان کنید)
ناراحتی در قسمت پایین کمر، به خصوص در فیبروئیدهای بزرگ
تکرر ادرار
پریودی سنگین و دردناک
درد هنگام نزدیکی
سایر علائم احتمالی عبارتند از:

مشکلات زایمان
مشکلات حاملگی
مشکلات باروری
سقط جنین مکرر
اگر فیبروم بزرگ باشد، باعث افزایش وزن و تورم در پشت کمر می شود. توجه کنید که بروز هر یک از علائم بسته به محل و بزرگی فیبروم یا میوم داره و در هر فرد ممکنه یک تا چند مورد بروز کنه.
علت بوجود آمدن فیبروم چیست؟
– علل این مشکل دقیقا مشخص نیست اما ممکن است به مقدار استروژن مرتبط باشد.

– در طول سال های باروری، میزان استروژن و پروژسترون زیاد است.

– هنگامی که مقدار استروژن بالا است، به خصوص در دوران بارداری، فیبروم ها تمایل به تورم دارند. زمانی که خانم قرص های ضدسرطان مصرف می کند که دارای استروژن هستند، احتمال بزرگ شدن این تومورها افزایش پیدا می کند.

-هنگامی که مقدار استروژن کم باشد، فیبروئید کوچک می شود، مثلا در طی یائسگی.

– وراثت ممکن است نقش داشته باشد. اگر یکی از نزدیکان فیبروم داشته باشد احتمال آن در شما افزایش می یابد.

– همچنین شواهدی وجود دارد که گوشت قرمز، الکل و کافئین می تواند خطر ابتلا به فیبروم ها را افزایش دهد و افزایش مصرف میوه و سبزیجات ممکن است باعث کاهش آن شود.

چرا فیبروم ها رشد می کنند؟
علت دقیق ایجاد فیبروم ها ناشناخته است، اما رشد آنها به هورمون استروژن مرتبط می باشد. استروژن هورمون تولید مثل زنانه است که توسط تخمدانها تولید می شود. فیبروم ها معمولا در طی سالهای باروری زن (از حدود سن 16 تا 50 سالگی) رشد می کنند. در این زمان سطح استروژن در بالاترین مقدار قرار دارد. هنگامی که میزان استروژن کم باشد (پس از پریودی) فیبروم ها منقبض شده و کوچک می شوند
چطوری می فهمند که من فیبروم دارم؟
فیبروم و یا میوم معمولا در معاینه واژینال معمولی کشف می شوند.

روش های تشخیص فیبروم:

سونوگرافی شکم، یا داخل کردن پروب کوچک در مهبل (واژن). این کار باعث مشاهده فیبروم های دهانه رحم و زیر شکم می شود.
MRI، که می تواند اندازه و مقدار فیبروئیدها را تعیین کند.
هیستروسکوپی (عمل هیستروسکوپی چیست؟)، که در آن یک تلسکوپ کوچک با یک دوربین در انتها برای بررسی داخل رحم استفاده می شود. در صورت لزوم، یک نمونه بیوپسی (بافت برداری) می تواند در همان زمان گرفته شود.
لاپاراسکوپی (عمل لاپاراسکوپی رحم و لاپاراسکوپی تخمدان را بهتر بشناسیم)، که در آن یک لوله کوچک انعطاف پذیر به داخل شکم وارد شده و برای بررسی خارج از رحم مورد استفاده قرار می گیرد.
در طی این روش، در صورت لزوم، بیوپسی از لایه بیرونی رحم گرفته می شود. در این روش نیاز به برش پوست می باشد.
چه کسی دچار فیبروم می شود؟
فیبروم مشکلی رایج است و از هر 3 خانم، یک نفر را تحت تاثیر قرار می دهد. فیبروم معمولا بین 30 تا 50 سالگی در خانم ها رخ می دهد. به نظر می رسد فیبروم ها بیشتر در زنان مهاجر آفریقایی-کارائیبی ایجاد می شود. همچنین تصور می شود فیبروم ها اغلب در خانم های با اضافه وزن یا چاق اتفاق می افتد زیرا اضافه وزن باعث افزایش سطح استروژن در بدن می شود. زنانی که بچه دارند کمتر در معرض خطر فیبروم هستند و هر چه تعداد فرزندان بیشتر شود، خطر فیبروم کمتر می شود.

آیا درمانی برای فیبروم یا میوم وجود داره؟

اگر علائمی وجود نداشته باشد و فیبرومها بر کیفیت زندگی افراد تأثیری نداشته باشند، درمان ضروری نیست.
اگر فیبروم ها باعث پریودی سنگین شوند، اما باعث مشکلات عمده ای نشوند، ممکن است نیازی به درمان نباشد.
در دوران یائسگی، فیبروئید اغلب کوچک می شود و علائم کمتر ظاهر می شوند و یا حتی کاملا از بین می روند.
هنگامی که درمان لازم باشد، درمان به صورت دارو یا جراحی می باشد.
محل فیبروم ها، شدت علائم، و برنامه بارداری می تواند بر تصمیم گیری در خصوص درمان تاثیر بگذارد.
1- درمان فیبروم با دارو
هورمون آزاد کننده گنادوتروپین موجب تولید استروژن کمتر می شود که فیبروئیدها را کاهش می دهد. این هورمون چرخه قاعدگی را متوقف می کند، اما پس از درمان، بر باروری تأثیری ندارد. این هورمون ها می توانند علائم یائسگی را شامل می شود، از جمله گرگرفتگی، تمایل به عرق بیشتر، خشکی واژن، و در بعضی موارد، افزایش خطر ابتلا به پوکی استخوان. این هورمون ها معمولا قبل از عمل جراحی برای کاهش فیبروم داده می شوند. این هورمون ها معمولا به صورت کوتاه مدت استفاده می شوند. سایر داروها ممکن است مورد استفاده قرار گیرد، اما در درمان فیبروم بزرگتر، کمتر اثر دارند.

این داروها شامل:

داروهای ضد التهاب: این داروها شامل مفنامیک و ایبوپروفن هستند. داروهای ضد التهابی تولید پروستاگلاندین ها را کاهش می دهد که به طور معمول با پریودی سنگین همراه است. داروهای ضد التهابی مسکن نیز هستند. آنها باروری را تحت تاثیر قرار نمی دهند.
قرص های کنترل قلب: قرص های ضد بارداری خوراکی به تنظیم چرخه تخمک گذاری کمک می کنند و ممکن است منوراژی (خونریزی شدید در پریودی) را کاهش دهند.
دستگاه داخل رحمی: دستگاه پلاستیکی داخل رحم قرار گرفته و هورمون پروژسترون را به نام لوونورژسترل آزاد می کند.
این هورمون از رشد بیش از حد سریع پوشش رحم جلوگیری می کند و خونریزی را کاهش می دهد. عوارض جانبی عبارتند از خونریزی نامنظم تا 6 ماه، سردرد (برای رفع سر درد چه باید کرد؟)، حساسیت پستان و آکنه. در بعضی موارد می تواند پریودی را متوقف کند.
2- عمل جراحي فیبروم ها
اگر علائم شدید باشد و درمان شکست خورده باشد، جراحی ممکن است ضروری باشد. روش های عمل جراحی عبارتند از:

هیسترکتومی: حذف رحم در صورت بزرگ شدن فیبروئیدها یا در صورت خونریزی بیش از حد بیمار. هیسترکتومی می تواند از بروز فیبروم ها جلوگیری کند. اگر یک جراح تخمدان ها و لوله های فالوپ را بردارد، عوارض جانبی می تواند شامل کاهش میل جنسی و یائسگی باشد.
Myomectomy: میومکتومی فیبروم ها از دیواره رحم برداشته می شوند. این می تواند به زنانی که می خواهند بچه دار شوند کمک کند. زنان با فیبروم های بزرگ یا فیبروم در قسمت های خاص رحم نمی توانند از این عمل جراحی استفاده کنند.
انقباض آندومتر: از بین بردن پوشش رحم ممکن است به فیبروییدهای نزدیک سطح داخلی رحم کمک کند. این عمل می تواند یک جایگزین موثر برای هیسترکتومی باشد.
آمبولیزاسیون شریان رحمی یا آمبولیزاسیون فیبروئید رحمی: قطع جریان خون باعث کوچک شدن فیبروم می شود. یک ماده شیمیایی از طریق یک کاتتر به یک رگ خونی در پا تزریق می شود که توسط اسکن اشعه ایکس هدایت می شود. این عمل علائم 90 درصد بیماران را کاهش می دهد، اما برای زنان که هنوز مایل به باردار شدن هستند مناسب نیست.

درمان میوم رحم

برش لیزر بر روی پوست از طریق : MRI یک اسکن MRI برای قرار دادن فیبروئید ها استفاده می شود. سپس، سوزن های نازک از طریق پوست بیمار وارد می شوند و فشار می آورند تا به فیبروم های هدف برسند. یک کابل فیبر نوری از طریق سوزن وارد می شود. یک نور لیزر از طریق کابل عبور می کند و فیبروئیدها را کوچک می کند.
جراحی سونوگرافی متمرکز شده توسط: MRI یک اسکن MRI فیبروئیدها را پیدا می کند و برای کوچک کردن آنها از امواج صوتی استفاده می شود.
آیا فیبروم ها عوارضی هم دارند؟
فیبروم ها معمولا عوارض ندارند، اما اگر عوارض داشته باشند جدی و خطرناک است. عوارض عبارتند از:

پریودی سنگین: این حالت مانع از اعمال طبیعی در طول پریودی می شود، که منجر به افسردگی (راه های نجات از افسردگی)، کم خونی و خستگی می شود.
درد شکم: اگر فیبروم بزرگ باشد، تورم و ناراحتی در پشت کمر ایجاد می شود. ممکن است یبوست و حرکات روده نیز دیده شود.
مشکلات حاملگی: زایمان زودرس، مشکلات زایمان و سقط جنین ممکن است رخ دهد زیرا میزان استروژن در دوران بارداری به طور قابل توجهی افزایش می یابد.
ناباروری: در بعضی موارد، فیبروئیدها باعث می شوند تخمک ها به سختی به دیواره رحم بچسبند. فیبرویسی زیر مفصل رحم که خارج از رحم رشد می کند، ممکن است شکل رحم را تغییر دهد و بارداری را سخت تر کند.
Leiomyosarcoma: این یکی از انواع بسیار نادر سرطان است که می تواند در داخل فیبروئید رشد کند.
توجه کنید: سایر عوارض جدی شامل ترومبوآمبولیک حاد، ترومبوز ورید عمقی، نارسایی کلیه و خونریزی داخلی است. اگر یک زن مبتلا به فیبروئید به طور ناگهانی درد شدید شکم داشت باید با پزشک خود تماس بگیرد.
بارداری و فیبروم ها
فیبروم ها معمولا با بارداری تداخل ایجاد نمی کنند. با این حال، ممکن است فیبروم ها باعث ناباروری یا از دست رفتن بارداری شوند. فیبروم ها خطر عوارض حاملگی خاصی مانند جداشدگی جفت، محدودیت رشد جنین و زایمان زودرس را افزایش می دهند

منبع:درمان میوم رحم

درمان میوم رحم

درمان کوفتگی پا

وقتی شما با جسم سختی برخورد می‌کنید یا زمین می‌خورید، بدن شما به سرعت کبود می شود و خون ته نشین می‌شود و خون مردگی ایجاد می‌شود، بدتر از آن دردی است که با خون مردگی و کوفتگی همراه است که بی خوابی در شب را به همراه دارد. چگونه این کوفتگی را درمان کنیم؟

دلایل و درمان گرفتگی عضلات پا

درمان کوفتگی پا
درمان کوفتگی پا

وقتی بدنتان کوفته می‌شود بهترین چیز کمپرس آب سرد است، زیرا به کاهش التهاب کمک می‌کند. تکه یخی را داخل دستمال بپیچید و روی کبودی بدن بگذارید.

درمان خانگی اسپاسم یا گرفتگی عضلات

سرکه درمان خانگی برای کوفتگی
قطراتی از سرکه را با آب گرم ترکیب کنید و دستمال تمیزی را مرطوب کنید و روی کوفتگی بمالید، چون به جریان خون اطراف کوفتگی کمک می‌کند.

هماملیس انجیلی
به جریان خون و خوب شدن کوفتگی کمک می‌کند. قطراتی از لوسیون هماملیس را روی ابریشم بریزید و روی سطح کوفتگی برای دقایقی بمالید، حداقل این کار را روزی دو بار انجام دهید.

کمپرس آب گرم
کمپرس آب گرم را روی موضع قرار دهید، به سرعت به خوب شدن آن کمک می‌کند، پارچه تمیزی را با آب گرم خیس کنید و آبش را بگیرید و روی کوفتگی بمالید. حداقل روزی 2 بار این کار را انجام دهید.

استفاده از سبزی جعفری به عنوان درمان گیاهی کوفتگی
مقداری جعفری را له کنید و از آن پماد درست کنید و ساعتی روی کوفتگی بگذارید، جعفری خاصیت ضد التهابی دارد و به سرعت به خوب شدن کمک می‌کند.

ماساژ دادن برای درمان کوفتگی

ماساژ خاص اطراف کوفتگی به مدت 2 روز به جریان خون و خوب شدن کوفتگی کمک می‌کند. البته فردی که محل کوفتگی را ماساژ می‌دهد باید کاملا حرفه‌ای باشد تا باعث آسیب بیشتر نشود.

منبع:درمان کوفتگی پا

درمان کوفتگی پا